Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan bir günahı, Geçti istemem gelmeni,
Seni beklediğim kadar Yokluğunda buldum seni
Bırak vehminde gölgeni
Gelme artık neye yarar?
Nerden esti bilmiyorum, bu gün bir ağlamaklı bir masum duruşum var. Belki baharın bitişinden, belki yaza giremeyişimden... Çok sevdiğim bu şiir Necip Fazıl'ın. Bekleyen ve Beklenen şiirlerinden birisiydi, tam hatırlamıyorum hangisiydi? Kırgınlık ve hüzün anlarımda hep kendi kendime mırıldanmam bilmem tesadüf müdür?
